Ziekenhuistaal. Ondertussen zijn we er wel gewend aan geraakt, maar in het begin moesten we toch echt een paar keer goed achter onze oren krabben als artsen het hadden over een functioneel ruisje, dubbel- of subgeluxeerde heupen met dysplasie, hernia inguinalis, craneosynostose of een atriumseptumdefect. Menigmaal hebben we aan de andere kant van de tafel met grote vraagtekens in onze ogen naar de arts gekeken en naar hem/haar met een pokerface geknikt en dus soort van beaamd dat we precies wisten waar hij/zij het over had. Wat we dus niet deden, maar dat zorgde vaak wel voor wat hilariteit tussen ons en de brenger van de ingewikkelde woorden. Lachen is het beste medicijn, zegt men weleens. En dat was dan ook zo.

We leerden een paar dingen in deze situaties.

Ziekenhuiswoorden zijn elitair en ik moet ook zeggen, een beetje angstaanjagend. ‘Luxatie’ is gewoon een luxe woord voor ‘uit-de-kom’ en ‘hernia inguinalis’ is supersjiek voor ‘liesbreuk’. Als je het zo benoemt, dan valt de diagnose opeens best wel mee. Misschien is het een tactiek, wie weet.

Na een waterval van moeilijke woorden, ál-tijd doorvragen, ook al denk je dat het stom is: vragen stellen over de gezondheid van je kind is NOOIT stom! De oudste heeft een aandoening aan zijn heupen waarvan wij (zelfs na 2x vragen) nog steeds niet weten hoe die aandoening eigenlijk precies heet, want: superingewikkelde officiële naam… bij een volgende controle gaan we er maar weer eens achteraan.

Bedenk van te voren wat dingen die je graag wilt weten en neem alles op. Elk gesprek. Elke diagnose van ingewikkelde terminologie. Elke stomme vraag (grapjuuhh… er bestaan geen stomme vragen). Op een gegeven moment kwamen we als rechercheurs de ‘verhoorkamer’ binnen, legden we onze opname-apparatuur (gewoon het mobieltje van mijn man) in het midden van de tafel en ondervroegen we de arts met onze zorgvuldig samengestelde vragen, die netjes werden beantwoord. Zo, 1-0 voor ons, een voorbereid mens telt voor 2. Ware het niet dat we de kamer altijd weer uitliepen met nóg meer vragen en nieuwe medische termen. Ach ja, dan maar weer terugluisteren en even een rondje Google (wat je overigens altijd met mate moet doen, maar daarover in een andere blog meer…)

Ja, die ziekenhuistaal. Met alles wat er op je afkomt, houd je het graag simpel. Gold dat ook maar voor die aandoeningen.